Op Tweede Pinksterdag fietsten we langs Villa Voorschot en zó zag het er toen uit. Het gaat hard!

Stand van de bouw op 9 juni 2014

              en 3 dagen later …

https://voorschoten.d66.nl/publicaties/column-freddy-blommers-mondige-mensen/

De afgelopen periode ben ik veel in gesprek geweest met mensen. Leuke gesprekken, informatieve gesprekken, maar ook moeilijke gesprekken. Helderheid over de mogelijkheden en de verwachtingen gaf mij altijd de basis om constructief in dialoog te blijven. Ook als ik namens de gemeente een slechte boodschap had, was dat constructieve gesprek de basis voor het opnieuw kijken naar de toekomst.

Stichting Voorschot is een voorbeeld van een burgerinitiatief. Ouders van kinderen met een meervoudige stoornis hebben met elkaar een plan bedacht om hun kinderen (jong volwassenen) een toekomst te geven. Samenwonen in een huis met professionele begeleiding. Echt partij was de gemeente niet, maar ik heb in mijn rol als wethouder wel als katalysator gefunctioneerd. De eerste intentieovereenkomst tussen de verschillende partijen (Stichting Voorschot, de gemeente, woningcorporatie De Sleutels en Zorgverzekeraar ASVZ) lag er twee jaar later. Hulde aan de initiatiefnemers die veel tijd en moeite in dit project hebben gestoken.

De eerste en primaire communicatie komt vanuit Stichting Voorschot. De stichting heeft zelf de buurt geïnformeerd voor de plannen ingediend werden. De bezwaren en zorgen van de omwonenden werden al in een vroegtijdig stadium helder. Omdat gedurende de uitwerking bleek dat procedures niet helder waren ben ik met de bezwaarmakers in gesprek gegaan. Nog voordat daar noodzaak toe was. Het helder maken dat de gemeente ook dit soort projecten gewoon toetst of een plan voldoet aan bestemmingsplannen, welstand en andere beleidscriteria (zoals bijvoorbeeld parkeernormen) haalde al veel kou uit de lucht.

Geef burgerinitiatieven ruimte, maar ook een realistisch perspectief. Mensen weten vaak wat goed is voor de directe omgeving. De gemeente is er voor de algemene (overstijgende) belangen. Soms botsen deze. Helderheid en daarover helder zijn naar mensen is niet altijd eenvoudig, maar wel de enige weg om in dialoog met elkaar te raken. Maak daarom ook het proces en de manieren om dat proces te beïnvloeden vanaf het begin af aan duidelijk. Een goed begin voorkomt trammelant en torenhoge kosten in de uitvoering. Een burgerinitiatief zoals Stichting Voorschot juich ik daarom ook van harte toe.

Een week na het slaan van de eerste paal ……

Op feestelijke wijze en onder grote belangstelling ging op 8 mei de “eerste paal” van Villa Voorschot de grond in! Om half vier stroomde de grote partytent op het met rode ballonnen versierde terrein vol belangstellenden. Het was zo druk dat de mensen als haringen in een ton stonden, maar de algemene vrolijkheid was er niet minder om. Naast een aantal van de toekomstige bewoners en vrijwel alle ouders, waren er familieleden, vrienden, vrijwilligers en andere steunende belangstellenden. Verder vertegenwoordigers van de gemeente Voorschoten, woningbouwcorporatie De Sleutels, zorgaanbieder ASVZ en natuurlijk de pers. Het weer zat niet mee: na een lange periode van prachtig, droog weer was uitgerekend 8 mei een natte dag. Om die reden werd het programma omgegooid en kwamen, toen iedereen van een drankje was voorzien, eerst de toespraken aan bod, in de hoop dat het droog zou worden. Er werd gespeecht door Guido van de Wijgert (projectleider van De Sleutels), Inge Nieuwenhuizen (wethouder van de gemeente Voorschoten) en natuurlijk, last but not least, Pauline Hillen (voorzitter van Stichting Voorschot). De geschiedenis van het project werd gememoreerd, alle betrokkenen werden bedankt en Pauline vertelde hoe het idee was ontstaan en hoe het uiteindelijk allemaal was gelukt, waarbij de sleutelwoorden vertrouwen, liefde en succes waren. Ja, en toen was het nog steeds niet droog, maar die paal moest erin! Iedereen ging dus met de paraplu op naar buiten. De paal (die overigens niet de eerste was, maar de 82e van de 140 die erin moeten!), hing al klaar in de heimachine. En daar kwam het hei-trio al aan, met witte helmen op, witte oliejassen en witte rubberen laarzen aan: Denise Bodijn, begeleid door Pauline en de wethouder, zette de machine in werking. Het duurde zo’n tien minuten voordat de paal stevig in de grond stond. Vervolgens werd er hevig op geschoten met van te voren uitgedeelde confetti-kanonnen. Toen al die vrolijkheid op ieders jas en paraplu was neergedaald, ging men massaal de tent weer in om te borrelen en na te praten.  Het was met recht een feestdag

Het graven is van start gegaan!

Nog nooit heeft een graafmachine zo’n ontroering teweeg gebracht.

Er is een prachtig L vormige kuil gegraven en nu kun je precies zien waar het huis komt te staan.

Het is voor de buren waarschijnlijk niet leuk over een dergelijke hoop aarde uit te kijken, welke hoger is dan de hoogte van het te bouwen huis.
We gingen kijken en de graafmachinist zei dat na keuring van de kwaliteit van de aarde, de aarde snel wordt afgevoerd.
De keuring is nodig zodat ze weten waar ze de aarde kunnen gaan storten. Dit schijnt afhankelijk te zijn van de bevonden kwaliteit.
Wij zijn in elk geval erg content dat de graafwerkzaamheden begonnen zijn!